เหยียน หุย
เหยียน หุย | |||||||||||||||||||||
เหยียน หุย ใน Half-Portraits of the Great Sage and Virtuous Men of Old (至聖先賢半身像) | |||||||||||||||||||||
อักษรจีนตัวเต็ม | 顏回 | ||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
อักษรจีนตัวย่อ | 颜回 | ||||||||||||||||||||
ฮั่นยฺหวี่พินอิน | Yán Huí | ||||||||||||||||||||
|
เหยียน หุย (งันเอี๋ยน)(颜回)เป็นคนรัฐหลู่ (鲁国人) เขาเป็นศิษย์คนโปรดของขงจื่อ ได้รับการยกย่องมเยจากขงจื่อมากที่สุดและบ่อยที่สุด เขาเป็นคนที่ฉลาดเฉลียว มีสติปัญญา เป็นคนใฝ่เรียน มีจิตใจมุ่งมั่น ขงจื่อถือว่า เหยียนหุย เป็นผู้ที่รักมนุษยธรรมอย่างแท้จริง[1] เขามีฐานะยากจน เขามีอายุสั้นนัก เสียชีวิตเมื่ออายุได้เพียง 32 ปีเท่านั้น[2] เหยียน หุย เป็นคนเงียบๆ ไม่อบเถียงหรือแย้งอะไรขงจื่อ หากเขาสามารถนำคำสอนทุกอย่างของขงจื่อไปปฏิบัติอย่างจริงจัง ดังนั้นขงจื่อจึงมีคุณลักษณะที่จะสืบต่อและประสานคำสอนของขงจื่ออันหลากหลายได้ดีที่สุด
ในคัมภีร์หลุน-อฺวี่ (论语 Lun Yu)มีคำพูดที่บันทึกไว้เกี่ยวกับเหยียน หุย หลายบท แต่ละบทจะแสดงถึงลักษณะต่างๆ ของเหยียน หุย และยังแสดงให้เห็นถึงความรู้สึกของขงจื่อที่มีต่อเหยียน หุย ด้วย ดังนี้[3]
- เล่มที่ 2 บทที่ 9 อาจารย์กล่าวว่า "เราคุยกับหุยมาทั้งวัน เขาไม่แย้งอะไร ราวกับว่าเป็นคนโง่ แต่เมื่อถอยออกมาพินิจอยู่ห่างๆ พบว่า เขาสามารถทำให้คำสอนงอกเงยได้ หุยไม่ใช่คนโง่"
- เล่มที่ 6 บทที่ 5 อาจารย์กล่าวว่า "มีคนอย่างหุยที่จิตใจไม่ละเมิดมนุษยธรรมได้ต่อเนื่องเป็นเวลานานถึงสามเดือน คนอื่นบ้างก็ได้เพียงวันเดียว บ้างก็ได้เพียงเดือนเดียว"[4]
- เล่มที่ 6 บทที่ 9 อาจารย์กล่าวว่า "หุยเป็นผู้มีปัญญา มีข้าวเพียงชามเดียว มีน้ำเพียงกระบอกเดียว อาศัยอยู่ในตรอกแคบๆ ถ้าเป็นคนอื่นจะรู้สึกทุกข์ยากจนทนไม่ไหว แต่หุยไม่ปล่อยให้ความยากจนขาดแคลนมาทำลายความแช่มชื่นเบิกบานของตน หุย่างมีปัญญาเหลือเกิน!"[5]
- เล่มที่ 11 บทที่ 3 อาจารย์กล่าวว่า "หุยช่วยเราไม่ได้ ไม่ว่าเราจะพูดอะไร เขาไม่มีอะไรที่ไม่ยินดี"
- เล่มที่ 11 บทที่ 6 จี้ดังจื่อถามว่า ลูกศิษย์คนไหนรักการเรียนรู้ ขงจื่อตอบว่า "เหยียน หุย รักการเรียนรู้ แต่น่าเสียดายตายจากไปเสียก่อนวัยอันควร ตอนนี้ไม่มีใครแล้ว"[6]
- เล่มที่ 11 บทที่ 8 เมื่อเหยียน หุย ตาย อาจารย์คร่ำครวญว่า "โอ! สวรรค์ทำลายข้า! สวรรค์ทำลายข้า!"[7]
- เล่มที่ 11 บทที่ 9 "อาจารย์โศกเศร้าเกินไป" อาจารย์ตอบว่า "แค่นี้เกินไปหรือ" "หากไม่คร่ำครวญเพื่อคนนี้ และจะให้คร่ำครวญเพื่อใครกัน"
- เล่มที่ 11 บทที่ 10 อาจารย์กล่าวว่า "หุยปฏิบัติต่อเราเยี่ยงบิดาบังเกิดเกล้า แต่เราไม่สามารถปฏิบัติต่อเขาเยี่ยงบุตรได้ ไม่ใช่เพราะเรา แต่เพราะเหล่าศิษย์"
จากคำบันทึกเหล่านี้ แสดงให้เห็นว่าเหยียน หุย เป็นผู้ที่มีคุณธรรมสูง แม้แต่ขงจื่อก็ยังชื่นชม
อ้างอิง
[แก้]- ↑ สุวรรณา สถาอานันท์. 2548. กระแสธารปรัชญาจีน: ข้อโต้แย้งเรื่องธรรมชาติ อำนาจ และจารีต. พิมพ์ครั้งที่ 3. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย. หน้า 27.
- ↑ อมร ทองสุก. 2553. คัมภีร์หลุนอวี่. พิมพ์ครั้งที่ 3. กรุงเทพฯ: บริษัท ุณหวัตร จำกัด. หน้า 21.
- ↑ สุวรรณา สถาอานันท์. 2551. หลุนอี่ว์: ขงจื่อสนทนา. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
- ↑ 子曰:“回也,其心三月不违仁,其余则日月至焉而已矣。“《论语•雍也》 http://wenku.baidu.com/view/f08264c5dd3383c4ba4cd249.html
- ↑ 子曰:“贤哉,回也!一箪食,一飘饮,在陋巷,人不堪其忧,回也不改其乐。贤哉,回也。”(《论语•雍也》) http://wenku.baidu.com/view/f08264c5dd3383c4ba4cd249.html
- ↑ 鲁哀公问:“弟子孰为好学?”孔子对曰:“有颜回者好学,不迁怒,不贰过。不幸短命死矣,今也则亡,未闻好学者也。” http://baike.sogou.com/v336738.htm
- ↑ 颜渊死,颜路请子之车以为之椁。子曰:“才不才,亦各言其子也。 http://baike.baidu.com/view/2340417.htm